Spullen, je hebt ze in huis of je wil of niet. Ik geef toe dat ik veel spullen heb in huis en dan te bedenken dat er al heel wat mijn huis is uitgegaan via kliko, kringloop of weggegeven.
Spullen van mijn oudste
nu zijn het schoolspullen die eerst binnen komen als pakket, dan worden ze gekaft en verdwijnen ze in de boekenkast op kamer van oudste. Maar dan begint het rondzwerven ervan. Op de eettafel, vensterbank, salontafel, bank, grond of schooltas die beneden staat. Vaak gaat het goed en komen de schoolboeken weer op kamer van oudste terecht op bureau, grond, bed, slaapbank of boekenkast (waar ze eigenlijk horen) Bovenstaand geldt ook voor alle spullen die ze gebruikt voor school.
Dan zwerven er nog scoutingspullen rond zoals blouse, das, insignes, zakmes, zaklamp. Ook kleren maken zo'n rondje op kamer van oudste.
Make-up en aanverwanten zwerven van de wastafel in de badkamer naar randje in de badkamer, bureau slaapkamer, grond slaapkamer. Moedeloos word ik er soms van.
Spullen jongste
Spullen die meekomen vanuit pleeggezin belanden op slaapkamer jongste of onder de kapstok in de hal. Het huiswerk en nintendo ds zwerven nog van eettafel, salontafel, bank, trap, slaapkamer, hal. Dus iedere keer een heel gezoek om alles weer bijeen te rapen.
Kleren jongste maken gelukkig niet meer zo'n grote weg door huis als een jaar geleden maar het beperkt zich tot de stoel op slaapkamer of trap naar zolder.
Het speelgoed blijft vaker in de doos en als jongste er mee speelt dan is het een slagveld in de woonkamer of slaapkamer
Spullen kinderen
Bepaalde spullen bewaar ik, wil ik bewaren of denk ik te willen bewaren voor/van de kinderen. En daar zit een valkuil voor mij. Van alletwee heb ik een doosje met eerste baby kleertjes, favoriete speeltje etc. Dan heb ik de afdrukken van handjes en voetjes, leuke tekeningen, brieven/tekeningen aan sinterklaas, een aantal schriften van de lagere school. De foto's die ik nog wil inplakken en keurig in een doos wachten of foto's die ik nog moet laten afdrukken. Ik geloof dat ik 8 jaar achter loop.
Dan kan ik bepaald speelgoed niet wegdoen. Lego en playmobil bewaar gewoon omdat het duur speelgoed is. Het bederft niet en over 10-15 jaar kunnen eventueel mijn kleinkinderen er mee spelen als die er zouden komen.
Spullen voor het geval dat
Tja dat is bij mij de grootste groep het zwerft van verwarming keuken, eettafel naar boekenkast of dressoir. Het beland in een doos in het spelletjes rek in de hal. Ook kom ik het tegen op mijn slaapkamer. Maar het overgrote deel ligt in de schuur of op zolder. Ik bewaar het allemaal voor het geval ik of een ander het nodig heeft terwijl sommige dingen er al 5 jaar of langer liggen en eigenlijk weg kunnen omdat voor het geval dat nooit meer komt. Waarom is het zo moeilijk om het weg te doen terwijl het niet gebruikt wordt. Waarschijnlijk omdat ik vrijwel geen geld heb om dingen te kopen die ik nodig heb. Waardoor dingen die ik graag wil hebben al helemaal niet mijn huis in komen omdat ik het niet kan kopen.
Het bewaren voor het geval dat is me met de paplepel ingegoten. Als ik naar het huis vna mijn ouders kijk, waar ze nu nog maar met 2 personen wonen, dan lijkt het net alsof er nog steeds 5-6 man in leven. Dan denk ik: zo wil ik niet worden. En toch zie ik het een beetje terug maar met één verschil, ik gooi nu wel dingen weg of breng ze naar de kringloop. Het gaat niet hard, maar voor mij is het nodig om eerst te zien wat een voorwerp doet in mijn huis en wat het met mij doet emotioneel voordat ik kan besluiten om het op te ruimen of weg te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten