dinsdag 4 maart 2014

Lammetjes kijken en wol halen

Vandaag ben ik bij iemand lammetjes wezen kijken. Nou was lammetjes kijken niet het hoofddoel dat ik daar naar toe ben geweest. Maar het was wel heel erg leuk om ze te zien springen en te kunnen aaien.

Hoe kende ik degene, nou heel toevallig. Ze had een berichtje gezet op een facebookgroep, waar ik ook lid van ben,  dat er een drieling geboren was bij een van haar schapen.ben en toen heb ik de stoute schoenen aan getrokken en gevraagd of ze nog wol had die ik kon gebruiken.

Nou en van het een kwam het ander en maakte dat ik vanmorgen al vroeg in de bus en trein zat om kennis te maken met haar en haar schapen.
Het was reuze gezellig en deed me denken aan de tijd dat mijn kinderen kleiner waren en er een schaapsherder bij ons in de buurt woonde die ieder jaar in januari/februari/maart opendagen hield. Je kon dan een lammetje adopteren en een naam geven. Dat lammetje mocht je knuffelen en soms de fles geven als moederschaap niet genoeg melk had. 'Jouw lammetje' bleef dan minstens één jaar in de kudde en je kon bellen om te vragen in welke wei het stond zodra ze naar buiten mochten. Mijn kinderen vonden het fantastisch. Dit hebben we dan ook 5 jaar op een rij gedaan. Even na school een omweg fietsen om ons lammetje te zien.

We hebben ook verschillende lammetjes geboren zien worden. Een mooi gezicht. Maar helaas ook 2 doodgeboortes mee gemaakt. Gelukkig was de herder heel geduldig met kinderen en legde dan heel mooi uit dat dat soms gebeurt. Of dat er iets mis is met het lammetje. Alle vragen werden beantwoord.

Daarna zijn we verhuisd en was het gewoonweg te ver fietsen om er te komen. Ook de zoon van de herder doet het nog steeds. Helaas woont hij ook niet in de buurt van waar we nu wonen.

Dus toen ik vandaag weer die schattige beestjes weer zag .... zo mooi als nieuw leven kan zijn. Ik heb genoten vandaag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten